به نام آن خوب بالا دست
"به مناسبت ششمین سالگرد وفات معلم عزیزم مرحوم نارویی"
آدمها
ﮔﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﮔﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﺕ
ﺁﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ،ﻫﻤﺴﻔﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ
ﺁﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﺕ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ،ﮐﻮﻟﻪ ﭘﺸﺘﯽٍِ ﺗﻤﺎﻡٍ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎﺗﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻔﺮمیشوند
ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻠﺦ
ﮔﺎﻫﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ،ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﯾﺎﺩﺷﺎﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﯽ،ﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎﺩﺷﺎﻥ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺍﺯ ﺻﻮﺭﺗﺖ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ
ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﻨد ﻭ ﺍﯾﻦ ﺁﻣﺪﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﺥ ﺑﺪﻫﺪ
ﺗﺎ ﺗﻮ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﺁﻣﺪﻥ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﺑﻠﺪﻧﺪ،ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﻫﻨﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ
وبراستی که استادمان نارویی دریادها مانده است وخواهدماند
درششمین سالگردوفات استادبزرگمان چشم وزبان وقلم وقلب مشترکا همدست شدندتادرفراق بهترین معلم ودوست بگریند ودروداع اوبنالند ودرهجران اوسوگوارشوند.ازدست دادن معلم واستادی دلسوز داغی بردلهای تمام شاگردان ودوستان وهمکاران اونهاد اماچه میشه کرد که گلچین روزگارعجب خوش سلیقه است/میچیندآن گلی که به عالم نمونه است
وبه هرصورت راضی به قضای الهی هستیم وامیدواریم خداوندبه فضل ورحمت نامنتهی ونامتنهایش اورادرکنف خودقراردهد،آمین
نظرات شما عزیزان:
تاریخ: شنبه 14 / 11 / 1393برچسب:کتیج، فنوج، مهترم اباد، کتیچ، محترم آباد، تارنگار بخش کتیج، درسوگ استاد، مرحوم نارویی,
ارسال توسط حامدرئیسی
آخرین مطالب
